ارتباط خلاقیت با رضایت شغلی و سلامت روان در زنان پرستار

زمینه و هدف: یکی از مهم­ترین عوامل تأثیرگذار در پیشرفت هر سازمان خلاقیت کارکنان آن است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین خلاقیت با رضایت شغلی و سلامت روان زنان پرستار است.   روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بود. از میان بیمارستان ­های شهر بوشهر سه بیمارستان به صورت تصادفی انتخاب و از میان پرسنل پرستاری این بیمارستان ها 60 پرستار زن متاهل و مجرد شاغل در بخش های ccu و icu به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه­های رضایت شغلی، سلامت عمومی و خلاقیت عابدی، پاسخ دادند. داده­ها با نرم افزار spss نسخه 16 تحلیل گردید. ضریب همبستگی پیرسون برای خرده مقیاس­ها و آزمون t برای مقایسه میانگین نمرات زنان پرستاران متأهل و مجرد محاسبه شد.   یافته ها: مطابق نتایج بدست آمده بین علائم اضطرابی و بسط خلاقیت همبستگی منفی معنادار وجود داشت. همچنین بین علائم افسردگی با رضایت از ماهیت کار همبستگی منفی معنادار و بین علائم اختلال در کارکرد اجتماعی با رضایت از پرداخت، رضایت از ماهیت کار و نمره کل رضایت شغلی نیز همبستگی منفی معناداری وجود داشت (05/0 ≥ p ) . تفاوت میانگین نمرات زنان پرستار متأهل و زنان پرستار مجرد در علائم جسمانی و علائم اضطرابی سلامت روان و ابتکار و انعطاف خلاقیت معنادار بود (05/0 ≥ p ) اما بین رضایت شغلی زنان پرستار متأهل و مجرد تفاوتی مشاهده نشد.   نتیجه گیری کلی : با توجه به یافته­های پژوهش حاضر، می­توان نتیجه گرفت که با تدارک دیدن آموزش و تمرین­های مربوط به توانایی­ها و مهارت­های خلاقانه و نیز راهکارهای افزایش رضایت شغلی در پرستاران، سطح عملکردی آنان را برای حفاظت و ارتقاء سلامت روان افزایش داد.